post z 13 lutego 2011
Był sobie w miejscowości Łupawa pałac. Początek budowy to rok 1683 a jego budowniczym był Joachim Ernest von Grumbkow. Budowla powstała na miejscu wcześniejszego zamku, który został zniszczony podczas wojny trzydziestoletniej. Pałac zbudowany został z cegieł a będące pod nim piwnice były kamienne. W XVIII wieku pałac został rozbudowany i uzyskał kształt litery „L”. Główne skrzydło było dwukondygnacyjne, z czterospadowym dachem a dwoma kominami natomiast skrzydło boczne było parterowe.
Pałac nie posiadał żadnych ozdób zewnętrznych. Wnętrze również nie kipiało od przepychu jednakże tam można było widzieć różne ozdobne detale. Np. koliste plafony na sufitach czy ornamenty na ścianach. W oczy rzucała się wielka klatka schodowa z dębowymi schodami przy ścianach bocznych, które łączyły się na półpiętrze by później biec wyżej. Tralki i kończące bieg schodów słupki były bogato rzeźbione.
Pałac w swoich progach gościł między innymi cesarza Francji – Napoleona gdy z wojskami maszerował na Moskwę.
Budowla w całości przetrwała wojnę by po jej zakończeniu, na dwadzieścia lat stać się siedzibą Państwowego Gospodarstwa Rolnego. Jak bez mała wszystkie takie obiekty gdzie miały swoją siedzibę PGR-y tak i ten został opuszczony w stanie kompletnej ruiny. W żadnym z takich pałaców PGR nie przeprowadził choćby drobnego remontu. Gdy budynek nie nadawał się już do użytku zostawał opuszczany i zostawiany samemu sobie. Po jakimś czasie nadawał się już tylko do rozbiórki.
Czas przeszły w jakim opisałem pałac jest jak najbardziej właściwy. Zniknął bowiem z powierzchni ziemi wiekowy zabytek by zrobić miejsce następnej budowli. Jest to zbudowany w stylu klasycystycznym dworek, który to wraz z przyległym parkiem należy do prezydenta Słupska.
Po co było ratować stary zabytek, ładować kupę pieniędzy w jego remont gdy mniejszym kosztem można zbudować nowy budynek. A, że należy do osoby będącej u władzy? Pewnie stało się to przypadkiem jak zwykle w takich razach.
Dziwię się tylko, że powstała ścieżka historyczno rekreacyjna „Szlakiem dziedzictwa kulturowego Gminy Potęgowo” omija miejsce dawnego pałacu.
Pałac nie posiadał żadnych ozdób zewnętrznych. Wnętrze również nie kipiało od przepychu jednakże tam można było widzieć różne ozdobne detale. Np. koliste plafony na sufitach czy ornamenty na ścianach. W oczy rzucała się wielka klatka schodowa z dębowymi schodami przy ścianach bocznych, które łączyły się na półpiętrze by później biec wyżej. Tralki i kończące bieg schodów słupki były bogato rzeźbione.
Pałac w swoich progach gościł między innymi cesarza Francji – Napoleona gdy z wojskami maszerował na Moskwę.
Budowla w całości przetrwała wojnę by po jej zakończeniu, na dwadzieścia lat stać się siedzibą Państwowego Gospodarstwa Rolnego. Jak bez mała wszystkie takie obiekty gdzie miały swoją siedzibę PGR-y tak i ten został opuszczony w stanie kompletnej ruiny. W żadnym z takich pałaców PGR nie przeprowadził choćby drobnego remontu. Gdy budynek nie nadawał się już do użytku zostawał opuszczany i zostawiany samemu sobie. Po jakimś czasie nadawał się już tylko do rozbiórki.
Czas przeszły w jakim opisałem pałac jest jak najbardziej właściwy. Zniknął bowiem z powierzchni ziemi wiekowy zabytek by zrobić miejsce następnej budowli. Jest to zbudowany w stylu klasycystycznym dworek, który to wraz z przyległym parkiem należy do prezydenta Słupska.
Po co było ratować stary zabytek, ładować kupę pieniędzy w jego remont gdy mniejszym kosztem można zbudować nowy budynek. A, że należy do osoby będącej u władzy? Pewnie stało się to przypadkiem jak zwykle w takich razach.
Dziwię się tylko, że powstała ścieżka historyczno rekreacyjna „Szlakiem dziedzictwa kulturowego Gminy Potęgowo” omija miejsce dawnego pałacu.
Pałac w Łupawie przed II wojną.
Dębowe schody
Pałacowe pokoje z portretami, ozdobnymi stropami, kominkami.
I w takich pomieszczeniach później mieścił się PGR.
I w takich pomieszczeniach później mieścił się PGR.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz